mércores, 26 de outubro de 2016

SAMAÍN





Samaín, palabra gaélica, non significa máis que fin do verán, principio do inverno. Na antiga cultura céltica o tempo de Samaín, especialmente a noite do 31 de outubro ao 1 e novembro, era o período máis importante do ano. Eran datas claves para se reunir nos camposantos, comer o ritual e comunal porco de samaín e concelebrar as farradas festeiras dos guerreiros. Era a noite máis perigosa do ano: as portas do outromundo abríanse nesas horas e as ánimas eran quen de vir visitar este mundo e aos seus moradores: tantas veces para render contas inacabadas.

Para afastar dos seus castros as perigosas ánimas defuntas e errantes adoitaban poñer no alto das muradas, ou encastradas nas paredes, as caveiras iluminadas dos inimigos mortos en campaña. De aquí, dos ritos e crenzas célticas ao redor da caveira, vén a tradición europea de facer caliveras na cortiza dos melóns, ou cabazos, ou calabazotes. Tradición que, grazas ás investigacións do profesor galego Lopez Loureiro, sabemos que se estende por toda a antiga xeografía céltica europea e concretamente para o caso de España, por todas as zonas con presencia do elemento céltico ben documentado. En Galiza atopámola en toda a súa xeografía, non faltando esta tradición en ningunha das súas bisbarras e aportando un folclore similar aínda que dándolles nomes diferentes: calacús polas Rías Baixas, caveiras de melón en Cedeira, calabazotes en Ortigueira, colondrosen Ourense...etc ( VIEIROS DA ESCOLA Nº 10, novembro de 2006).

Este curso e GRAZAS a todas e cada unha das familias colaboradoras, podemos volver a construir o tunel do medo.
 Non podes pasar de visitalo!

ESTADES CONVIDADOS!!!


3 comentarios:

  1. Foi un Samaín moi divertido.


    ResponderEliminar
  2. que bien se lo pasaron y que miedo daba el pasillo del terror!!!!

    ResponderEliminar
  3. "Espectacular". O tunel do medo quedou "de medo". Noraboa os artistas.

    ResponderEliminar